ღვინის დეგუსტაცია

ეს, რა თქმა უნდა, პროფესიონალთა საქმეა! თუმცა, გარკვეულ წესებს თუ გაითვალისწინებს, ნებისმიერი მოყვარული შეძლებს ღვინის შეფასებას. მართალია, პროფესიონალურ დასკვნას ვერ გააკეთებს, მაგრამ იმას მაინც გაარკვევს, დაილევა თუ არა ღვინო. პირველ რიგში უნდა ვიცოდეთ, რომ სადეგუსტაციო ჭიქა მაღალფეხიანია და მოგრძო, ოვალური ფორმა აქვს. ჭიქას ერთ მესამედზე ავსებენ ღვინით. დეგუსტაციისას მნიშვნელოვანია ღვინის ტემპერატურა, რაც უშუალოდ ღვინის ტიპზეა დამოკიდებული    ღვინის გამჭვირვალობა და ფერი თეთრ ფონზე ფასდება. სადეგუსტაციო ჭიქის ხელში იჭერენ ფეხით და არა მუცლით. ღვინის შეფასებას ფერზე დაკვირვებით იწყებენ. იგი გამჭვირვალე უნდა იყოს. ფერის ტონი და ინტენსივობა მიგვითითებს ღვინის ასაკსა და წარმოშობაზე: ახალგაზრდა თეთრი ღვინო ღია ყვითელი ფერისაა და მომწვანო ელფერი დაჰკრავს; დროთა განმავლობაში კი ოქროსფერი ხდება და მუქდება, რაც უკვე სიძველის ნიშანია. ახალგაზრდა წითელი ღვინო ინტენსიური წითელი ფერისაა და მოიისფრო-წითელში გადადის. სადეგუსტაციო ჭიქის წრიული მოძრაობისას აქროლადი და არომატული ნივთიერებები უკეთ გამოიყოფა და საშუალებას გვაძლევს, გავეცნოთ ღვინოს. კასრებში ღვინის დავარგების დონის უკეთ დასადგენად კარგი ხერხია დაცლილ ჭიქაზე დაკვირვება. რაც შეეხება ღვინის ასაკის დადგენას, ფერის გარდა, ეს გემოთიც შეიძლება. ახალგაზრდა ღვინოები საკმაოდ მწკლარტეა და უხეში. ასაკის მატებასთან ერთად ღვინის გემო სულ უფრო რბილი, ჰარმონიული და დახვეწილი ხდება. ღვინის გასინჯვის შემდეგ სასაზე რჩება გემო, რომელიც სასმელის ხარისხზე მიგვანიშნებს. უმაღლესი ხარისხის ღვინის გემო ძალიან ნელა ქრება. ღვინის ობიექტურად შეფასებისათვის უნდა გავითვალისწინოთ შემდეგი რჩევები: დეგუსტაციისათვის საუკეთესო დროა დილა, რადგან ამ დროს მგრძნობელობა გამახვილებულია; არ შეიძლება ღვინის დეგუსტაცია სპირტიანი სასმელების დალევის შემდეგ; გახსოვდეთ, რომ ყავა, შოკოლადი, მენთოლიანი კარამელი და საღეჭი რეზინი, ნიგოზი, მწარე და ცხარე საჭმელი და სხვა, არასასურველ გავლენას ახდენს ღვინის გემოს აღქმაზე; ღვინის დეგუსტაცია არ ტარდება ჭამის შემდეგ.

წყარო: avtoradio.ge