მთავარი | რეგისტრაცია | შესვლა
სამზარეულო
საიტის მენიუ
ძებნა
შესვლის ფორმა
სექციის კატეგორიები
ქართული სამზარეულო [39]
ხორციანი კერძები [200]
თევზის კერძები [35]
რძის ნაწარმი [39]
ბოსტნეული/ფხალეული [138]
ფქვილეული/ბურღულეული [130]
საწებლები/სოუსები [50]
მწნილები/მარინადები [46]
მურაბები/ჯემები [97]
უცხოური სამზარეულო [45]
ცხოველის ხორცის კერძები [60]
ფრინველის ხორცის კერძები [63]
თევზის კერძები [58]
ბოსტნეული/ფხალეული [69]
სალათები [97]
ფქვილეული/ბურღულეული [71]
პიცები/ბუტერბროდები [96]
სამარხვო კერძები [144]
ტკბილეული [201]
ნამცხვრები [72]
ტორტები [84]
სასმელები [12]
კოქტეილი [4]
ლიქიორი [26]
ყავა [41]
ჩაი [39]
სხვადასხვა [306]
ჩანაწერების არქივი
კალენდარი
«  აგვისტო 2011  »
ორსამოთხხუთპარშაბკვ
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031
ჩვენი გამოკითხვა
შეაფასეთ საიტი
სულ პასუხი: 1361
სტატისტიკა

სულ ონლაინში: 1
სტუმარი: 1
მომხმარებელი: 0
......
...........
მთავარი » 2011 » აგვისტო » 24 » როგორ დავაგემოვნოთ ღვინო
16:47
როგორ დავაგემოვნოთ ღვინო


როგორ დავაგემოვნოთ ღვინო

 

ჯენსის რობინსონი

მიჩნეულია, რომ საჭმლისა და სასმლის გარეგნული სახე თვალით აღიქმება, სუნი - ცხვირით, გემო კი პირით შეიგრძნობა. თუმცა, სინამდვილეში, ამ უკანასკნელი ორის ერთმანეთისგან გამიჯვნა არც ისე იოლი საქმეა. ის, რასაც ჩვენ რაიმეს "გემოს" ვეძახით, არსებითად ყნოსვისა და გემოს ორგანოების მეშვეობით მიღებულ შეგრძნებათა კომბინაციას წარმოადგენს. მაგრამ, ჩვენი ცხვირი გაცილებით მგრძნობიარეა პირთან შედარებით. ყნოსვის გარეშე ჩვენ უბრალოდ არ შეგვიძლია შევაფასოთ და განვსაზღვროთ, თუ რას ვჭამთ. ამიტომ, როდესაც მოცემულ წიგნში მე ვიყენებ ტერმინებს "გემო" და "სუნი", ორივე სწორედ ამ ერთიან შეგრძნებას აღნიშნავს, შესაბამისად, ხან ერთი ჭარბობს, ხან მეორე. ჩვენი ტვინი ინფორმაციას იმის შესახებ, თუ რა მოხვდა პირში, იღებს ორი გზით: თხევადი და მყარი შემადგენლის, რომელიც ეხება პირის ღრუს და ენას და, აგრეთვე, აქროლადი შემადგენლის, უხილავი აირის საშუალებით. როდესაც რაიმეს ვყნოსავთ - ღვინოს, საკვებს, შამპუნს, - სწორედ ეს აქროლადი შემადგენელი ხვდება ცხვირიდან ყნოსვის რეცეპტორებამდე, მაგრამ როდესაც ვღეჭავთ, იმავე ორგანოებში იგი ცხვირ-ხახიდან ხვდება. ამგვარად, ის, რასაც ჩვენ გემოს აღქმას ვეძახით, მნიშვნელოვანი დოზით გაუცნობიერებლად მოიცავს ყნოსვასაც. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, ყოველგვარ "გემოში" "სუნის" არსებობაც იგულისხმება. სიტკბოს აღმქმელი თითქმის ყველა რეცეპტორი განლაგებულია ენის წვერზე. სწორედ ამიტომ, თუ ენის წვერით ოდნავ შევეხებით ნაყინს, იმწამსვე ვიგრძნობთ მის სიტკბოს, ხოლო შოკოლადის და შემდეგ ყველის ნაჭრის ერთხელ ალოკვისას, პირველის გემოს უფრო ძლიერად შევიგრძნობთ, ვიდრე მეორისას. როდესაც საფუარის ზემოქმედებით ყურძნის მარცვალში შაქარი ნაწილობრივ ან მთლიანად სპირტად გარდაიქმნება, ყურძნის წვენი ღვინოდ იქცევა. მიღებული სითხე ყურძნის წვენზე მშრალი და მაგარია, თუმცა, სხვადასხვა ღვინო ერთმანეთისგან ძალიან განსხვავდება სიტკბოთი ანუ, ეგრეთ წოდებული, ნარჩენი შაქრის რაოდენობით. ღვინო შეიძლება იყოს ექსტრამშრალი, მშრალი, ნახევრადმშრალი, ნახევრადტკბილი, ტკბილი და ძალიან ტკბილი; მაგრამ ექსტრამშრალი ღვინოებიც კი, რომლებსაც საერთოდ არ აქვს სიტკბო, მაინც შეიცავს გარკვეული, თუმცა ძალიან მცირე რაოდენობის შაქარს. გულმოდგინედ დაყნოსეთ ყველა ის ალკოჰოლური თუ უალკოჰოლო სასმელი, რომელსაც მიირთმევთ. თქვენ ნახავთ, რომ თითქმის ყველა სასმელი შეიცავს მაცოცხლებელი მჟავიანობის გარკვეულ ოდენობას. უბრალო, არაგაზირებული სასმელი ვერ შეძლებს თქვენი ენის აკეცვას - სწორედ ის არის ზღვარი მჟავასა და ტუტეს შორის - მაგრამ ყველა წვენი, გაზიანი სასმელი, რძე, თვით ჩაი და ყავაც კი ამა თუ იმ დოზით იწვევს ენის დაშუშხვას. უნდა შენიშნოთ, რა მნიშვნელოვან როლს ასრულებს მჟავიანობა ხილში: ლიმონიც, აგრეთვე გრეიპფრუტი და ხურტკმელიც მაღალი ბუნებრივი მჟავიანობით გამოირჩევა და ამიტომ ჭამამდე მათ ვშაქრავთ. დააკვირდით, როგორ იცვლება მსხლისა და პომიდვრის გემო, - ორივე ძალზე სწრაფად კარგავს მჟავიანობას და მტკნარდება. ამ ყველაფრის გათავისების შემდეგ, შეეცადეთ განსაზღვროთ ღვინის მჟავიანობის დონე. ტანინი ერთ-ერთი ყველაზე შესამჩნევი და ზოგჯერ მტკივნეული შეგრძნების გამომწვევი ინგრედიენტია და იგი ბევრ წითელ ღვინოშია. ეს გახლავთ პირობითი ტერმინი ყველა სახის სათრიმლავი ნივთიერებისთვის ან პოლიფენოლისთვის, რომლებიც ღვინოში წიპწის, ყურძნის კანისა და ღეროსაგან, ასევე იმ ხის ჭურჭლისაგან ხვდება, რომელშიც ღვინო დუღს და დგება. ტანინები განსაკუთრებით შესამჩნევია როგორც კარგად დაყენებულ ჩაიში, როდესაც სათრიმლავ ნივთიერებათა დიდი ოდენობა, რომლებსაც ფოთლები შეიცავს, გამოიყოფა წყალში, ისე კაკლის უღელში. შეგრძნება, რომელსაც ტანინი ტოვებს პირში, ჩვენ მიერ შესწავლილ ყველა შეგრძნებაზე ბევრად უხეშია. დიდი ოდენობით ტანინთან შეხებისას პირის ღრუ და ღრძილები თითქოს ნაოჭდება (ზუსტად ისე ითრიმლება, როგორც კანი); ეს არის ერთ-ერთი მიზეზი იმისა, რის გამოც ხანგრძლივი შენახვისათვის განსაზღვრულ ახლადდაყენებულ წითელ ღვინოებს შეიძლება საკმაოდ უსიამოვნო გემო ჰქონდეს. ღვინოები ტანინებს შეიცავს არა იმიტომ, რომ მათ თავიდანვე ჰქონდეთ კარგი გემო, არამედ იმისათვის, რომ, შესაძლოა, მომავალში შეიძინოს ასეთი გემო. ისეთი ღვინის მაგალითად, რომელიც კარგად ვითარდება და ხანგრძლივად ინახება, შეიძლება გამოდგეს ბორდოს წითელი ღვინოები და კაბერნე სოვინიონის ხარისხის სხვა დიდებული ღვინოები (ან კუპაჟი მისი დომინირებით). ამ ღვინოებს შესწევთ ხანდაზმულ ასაკამდე მიღწევის და ჭეშმარიტად საოცარი გემოსა და სუნის შეძენის უნარი - და ეს ყველაფერი იმიტომ, რომ ახალგაზრდობაში ისინი ბევრ ტანინს შეიცავდნენ.

წყარო: ღვინის კლუბი

კატეგორია: სხვადასხვა | ნანახია: 1903 | დაამატა: natia | ტეგები: როგორ დავაგემოვნოთ ღვინო | რეიტინგი: 0.0/0
სულ კომენტარები: 0
სახელი *:
Email *:
კოდი *: